De weg naar de uitgang is niet bepaald overzichtelijk en daar kun je van in de war raken. Lopen door de doolhof is tegelijkertijd een spannend spel, waar heel wat plezier aan te beleven valt.
Doolhoven en labyrinten zijn complexe vormen die de verbeelding prikkelen. Niet voor niets hebben kunstenaars en schrijvers zich laten inspireren door dit fenomeen.
Bekend uit de Griekse Oudheid is de mythe van Theseus die zich met behulp van de draad van Ariadne uit het labyrint van de Minotaurus op Kreta weet te bevrijden.
Hoewel in het spraakgebruik weinig onderscheid wordt gemaakt tussen een doolhof en een labyrint, is er toch een subtiel verschil tussen beide. Het labyrint bestaat uit één lang slingerend pad naar een einddoel, terwijl de doolhof mensen op een dwaalspoor brengt omdat steeds gekozen moet worden uit verschillende wegen, waarbij slechts één daarvan uiteindelijk tot het doel leidt. In beide situaties kunnen mensen in verwarring raken, maar evenzeer tot inkeer komen, omdat de weg die gevolgd wordt symbool staat voor de eigen levensweg.
Zo kan het lopen in een doolhof een spirituele oefening zijn. Maar tegelijk is de doolhof een plaats waar je kunt genieten en plezier kunt beleven, bijvoorbeeld als je met je vriendjes en vriendinnetjes samen de doolhof ingaat en elkaar helpt of juist tegenwerkt om de goede weg te vinden. Ook leuk dus voor collega’s, partners en anderen die een bepaalde band met elkaar hebben.