<p>In het hoge noorden van Europa gaat de zon niet onder, terwijl in het midden van de winter de zon daar niet boven de horizon uitkomt en het dus de hele dag donker blijft. Juist dan openbaart zich het poollicht, de aurora borealis, waarvoor nu wetenschappelijke verklaringen zijn te geven. <br /><br />In vroeger tijden waren deze wonderbaarlijke natuurverschijnselen omgeven met magie. De zomerzonnewende gaf aanleiding tot uitbundige feesten, waarin het licht werd gevierd. <br />Deze traditie leeft nog altijd voort in het Finse Juhannusfeest, dat gevierd wordt in het weekend dat het dichtste bij 21 juni valt. Die Juhannus verwijst naar Sint Jan, ofwel Johannes de Doper, wiens feestdag 24 juni is. <br />De katholieke kerk probeerde het Sint Jansfeest in de plaats te zetten van de heidense midzomerfeesten. Waar dit in de midwintertijd met het christelijke Kerstfeest aardig is geslaagd, heeft het Sint Jansfeest weinig bekendheid gekregen als christelijk feest. <br /><br />Volgens de oude Juliaanse kalender viel de zonnewende op 24 juni. Sinds 1700 geldt de Gregoriaanse kalender, waarbij 21 juni de langste dag van het jaar is. Daarmee is het verband tussen Sint Jan en midzomer in feite verloren gegaan. <br /><br />De Kruidhof heeft voor de avond van de 21e juni theaterbureau Ithaka gevraagd een voorstelling te spelen waarin de magie van de midzomernacht naar voren komt. De aanwezige kinderen worden bij het gebeuren in de Muziektuin betrokken.</p>